Shutter Island (2010)

Omwille van een vermiste patiënte op Shutter Island, zijn US Marshals Teddy Daniels (Leonardo DiCaprio) en Chuck Aule (Mark Ruffalo) uitgezonden om dit incident te onderzoeken. Er beginnen zich onverklaarbare verschijnselen voor te doen en Teddy is bang dat hij, ondanks alles dat hij te weten is gekomen, er wordt ingeluisd.

Shutter Island (Martin Scorsese - The Departed, Goodfells, The Aviator,...) is een verfilming van het boek van Dennis Lehane. Het boek zelf had ik nog niet gelezen, dus het hele concept bleef voor mij een totale verrassing. Het zat goed in elkaar maar toch moest je de aandacht er bijhouden, want de de kloof tussen realiteit, gedachtegang en verleden is nauwelijks te merken. Desondanks was het een zeer goede opbouw. Jammergenoeg was het einde veel te voorspelbaar. Zowel de verrassingen als de plotwendingen komen vooral tijdens de verhaallijn. Het stoorde mij dus eindloos dat er een anticlimax was na zo'n goed geschreven script.

Qua beeld kunnen we zeker niet klagen. De kledij, attributen en woonomgevingen waren werkelijk toepasselijk in de tijdperiode waarin het verhaal zich situeerde. Zelf het camerawerk en de effecten waren een en al genieten. Alles werd tot in de details geperfectioneerd waardoor je bijna nooit je ogen van het scherm afwende.

De filmmuziek werd samengesteld door Robbie Robertson (beter bekend van Gangs Of New York en Casino) en is zeker passend. Duister, angstaanjagend en kalmerend. Ideaal bij een verfilming van een instelling.

Over de cast kan ik eigenlijk alleen maar kwijt dat Martin Scorsese terug een prachtige keuze heeft gemaakt. Leonardo DiCaprio weet zijn rol terug overtuigend te acteren. Men kan zich volledig inleven in het personage en zijn gedachtegang.

Ook Mark Ruffalo heeft mij terug kunnen overtuigen van zijn talent. Leuk weetje is dat Robert Downey Jr. en Josh Brolin zich ook voor deze rol hadden geïnteresseerd.



Als laatste wil ik nog even mijn respect uitten voor Jackie Earle Haley (Watchmen). Ook al zet hij hier maar een kleine rol neer, toch weet hij dit terug fenomenaal te doen.

Voor mij verdient deze film een 7.5/10.
Vooral jammer van het voorspelbare einde.

Alice In Wonderland (2010)

Zoals bij velen ging ik naar deze film met grote verwachtingen. Tim Burton die Alice In wonderland regisseert, en Johnny Depp die the Mad hatter vertolkt. Wat kan een mens nog meer verlangen.

Alice in wonderland (2010) gaat over de 19-jarige Alice Kingsley die terug gaat naar de wereld waar ze in haar vroege jaren al ee...rder was geweest. Deze keer is het echter niet om te genieten van de wondere wereld, maar om te proberen het donkere regime van de rode koningin (Helena Bonham Carter) omver te werpen. In het begin denkt ze dat alles terug een droom is, maar al snel komt ze tot de conclusie dat het helemaal niet zo is.

Zoals je wel kan verwachten is de gecreerde omgeving terug een typische Burton-sfeer. Erg donker, maar toch kun je je hierin thuisvoelen. Zijn visie op de wonderbare wereld is echt prachtig! Wat beeld betreft is dit zeker een voltreffer! Prachtige CGI, en prachtig woud. Jammergenoeg had ik wel het gevoel dat er wat dingen tekort waren. Zoals het doolhof bij het kasteel van de rode koning, het grote leger (wat hier maar een 30-tal 'kaarten' was. Er was wel een verwijzing naar het 52-kaartenspel, maar voor zo'n gevecht had ik toch wat meer verwacht.), ...

Ook op muzikaal vlak is dit een prachtstuk. Danny Elfman (ook wel bekend voor de samenwerking met Burton in Corpse Bride, Charlie and the Chocolate Factory , Big Fish, Sleepy Hollow,...) weet toch maar weer een fantasie-achtige muziek te creëren dat je helemaal meeneneemt in het beeldwerk van Burton.

Hoewel alle personages visueel zeer goed uitgewerkt waren, had ik er toch wat problemen mee. Zo herinner ik mij nog dat de rode koningin een boertige dikke onvriendelijke dame was, en de koning een klein mannetje die niets durfde zeggen. In de film zelf is deze koning klein met een groot hoofd. Visueel prachtig gemaakt, maar dat vond ik toch jammer... Maar dat wil niet zeggen dat de acteerperstaties niet goed waren! Helena Bonham Carter en Johnny Depp zijn waarschijnlijk de twee personages die heel deze film optrekken. In hun carriere hebben ze al vaker getoond dat ze verschillende rollen kunnen aannemen, maar hier heb je nauwelijks het gevoel naar je naar hun zit te kijken!

Voor de stemmen was ik echt blij dat Stephen Fry als de Cheshire Cat ging voorkomen, maar hij spreekt nauwelijks in de film... Maar dit was nog aanvaardbaar. Wat mij vooral stoorde was de Blue Caterpillar (Alan Rickman) die man heeft nu echt geen stem om de rups in te spreken! Kijk naar Alice in wonderland (1951) DAT was nu eens een stem voor een blauwe rups!









Om te concluderen zal ik het zo zeggen: Op zich is Alice In Wonderland geen slechte film. Maar het is meer een film op zijn eigen. Ik heb echt niet het gevoel dat ik enige connectie heb met de typische Disneyfilm.

Geen slechte film, neem mij niet verkeerd op, maar wel zijn waarde overschat. Burton heeft in mijn ogen al veel betere dingen gemaakt, ik hoop dat hij in de toekomst terug meer typische 'Burtonfilms' gaat maken.

7.5/10
(Een halfje extra voor Mad Hatter's zalige dans!)

Percy Jackson & the Olympians: The Lightning Thief (2010)

Ondanks het gerucht dat Percy Jackson een rip-off zou zijn van de beroemde Harry Potter, hoopte ik toch dat Chris Columbus (Home Alone, Harry Potter) mij kon verrassen met deze film. Veel vertrouwen had ik niet, maar ondanks mijn interesse in griekse mythologie, gaf ik deze film dus toch maar een kans.

Wanneer het machtig wapen van Zeus gestolen wordt, gaan de beschuldigingen vlug uit naar Percy Jackson. Hij beseft al gauw dat hij een demigod (halfgod) is die bijzondere krachten heeft. Bij de ontvoering van zijn moeder komt hij terecht in kamp Halfbloed waar hij leert om een held te zijn. Al gauw is hij op zoek om zijn onschuld te bewijzen en zijn moeder te redden.

Al gauw werden mijn veronderstellingen bevestigd: het verhaal was niet super en vergat sommige, toch wel belangrijke scenes, vanuit het boek. Voor mij was het lezen van Percy Jackson (Rick Riordan) heel wat leuker dan het bekijken van de film.



Desondanks ga ik over naar de cast. Eerst en vooral wil ik wel betuigen dat Logan Lerman een prachtige acteerprestatie heeft neergezet. Zijn rol als percy jackson redde, ondanks alles, een groot deel van de film. Maar dat nam niet weg dat een groot deel van de cast mij wel stoorde. Raar genoeg waren dit vooral de meer bekende acteurs (Sean Bean, Uma Thurman, Kevin McKidd) Een specifiek voorbeeld zijn de goden. Op afbeeldingen, beeldhouwwerken worden deze aanschouwd als grote figuren. Maar als Poseidon steken ze dan iemand als Kevin McKidd. Geen slecht acteur natuurlijk, maar ik had toch wel iets krachtiger verwacht. In deze film is Poseidon geen zelfverzekerde persoon die angst over de zeën schept. Nee, het was alsof hij ieder moment in een hoekje kon zitten en beginnen wenen.



'' Ama nee, ge moet nie wenen... ''

De filmmuziek zelf was niet overweldigend, maar paste bij de de film. Met toch wel een leuk vleugje humor van ACDC (Highway to hell) wanneer ze een bezoek brachten aan Hades.

De CGI in deze film was wel leuk gemaakt, maar overweldigde mij niet.

Waarschijnlijk verwachtte ik gewoon veel te veel van deze film maar voor mij was het toch een flater. 4/10

Avatar (2009)

Hoewel James Cameron voor velen toch wel bekend staat als de producer van een van de klassiekste films der tijden: Titanic, heeft hij nog wel andere sterke films als Terminator, Aliens en the Abyss. Met de opkomst van zijn nieuwe film Avatar, waar hij toch 7-8 jaar aan heeft gewerkt, weet hij toch wel weer de mensen te fascineren. In 1995 had hij wel al een script, maar was nog niet perfect uitgewerkt. Hoewel de meningen uiteenlopend zijn, wil ik er toch op wijzen dat deze film zeker waard is op groot doek te bekijken.

Eerst en vooral zal ik een kijk nemen op het verhaal van Avatar. Ja, inderdaad, de groten lijnen in het verhaal zijn cliché: Een jongeman die verliefd wordt op een meisje en zich dan tegen zijn eigen ras keert. Pocahontas, inderdaad...





De bevolking, hun wereld en het geloof zijn daarentegen welongelofelijk gedetailleerd. Het geloof van de Na’vis, de inheemse bevolking, is dan ook zeer interessant tegenover het onze. Hij probeert ook wel te tonen hoe wreed ons ras toch is. Hoe we proberen om een inheemse bevolking uit te roeien voor een kostbare grondstof en geld. Er wordt zeker aangetoond hoe de mens alles van moeder natuur kan verwoesten voor toch maar hun eigen wil te krijgen.

Het beeld zelf is adembenemend en de CGI is juist prachtig. Het lijkt niet vreemd, het is alsof
het hier elk moment kan gebeuren. Alle personages zijn perfect uitgewerkt en ook hun levenswijsheid en hun geloof komt perfect tot uiting tot de film.

Het enige dat mij een beetje stoorde was dat het uitgebracht werd in 3D. Ik heb de film tweemaal gezien (Digitaal en 3D), en 3D brengt totaal geen extra dimensie aan deze film! Volgens mij is deze techniek nog niet voldoende uitgewerkt, maar technologie gaat rap dus misschien binnen een paar jaar.



Uiteindelijk komen we bij het geluid en de filmmuziek. Het geluid is passend bij de film. De kwade Na’vis, het gebrul van de vliegende ‘draken’, ... noem het maar op. De filmmuziek zelf is prachtig! James Horner heeft toch maar weer eens bewezen dat hij het kan.

Wel het enige dat ik van deze film toch wel kan vertellen is dat James Cameron zeker zijn ziel in deze film heeft gestoken. Hij heeft veel klassiekers gemaakt, maar voor een science-fiction is dit zeker een meesterwerk...

7.5/10

2012 (2009)

De verwachtingen voor deze film waren voor mij al niet zeer hoog. Zeker na de verschijning van de film 10000BC (Roland Emmerich), die voor mij echt een hele flop bleek te zijn, had ik het gevoel dat dit terug een overgewaardeerde film ging wezen.

Wel zoals je wel al kon verwachten was het grootste deel van deze film de cliché zelf. Het gescheiden koppel met twee kinderen. De vader die toch nog iets voelt voor de moeder maar het vroeger heeft verpest omdat hij teveel met zijn werk bezig was... Het einde van de wereld breek aan... Wel meer moet ik eigenlijk niet zeggen. Je kunt deze film waarschijnlijk al zo voorspellen.

Maar hoewel het verhaal, de conversaties en het acteren van sommigen (vooral bijpersonages) niet super was, vond ik toch wel dat er een klein vleugje humor in zat. Zo af en toe was er wel een grapje of een personage die wel eens leuk uit de hoek kon komen. Gelukkig was er Woody Harrelson, een van mijn lievelingsacteurs, die toch wel een grappig accent kon leggen in de film. Maar natuurlijk kon dit niet opwegen tegen de rest.

Deze film is bijna op alle vlak slecht. Maar er is 1 redenen om hem toch te bekijken. Waarom? De prachtige CGI. Overweldigend in deze film! Soms kan je wel eens spotten dat het gemaakt is, maar grotendeels van deze film is echt 'realistisch' in beeld gebracht!

Zelf ben ik een grote fan van beeldmateriaal, dus krijgt hij van mij toch nog een 5/10!